De constructie van de New York Times Tower, NY, nadert het finaal stadium.Het ontwerp is van Renzo Piano die we kennen van onder andere het Centre Pompidou in Parijs.
Op het internet is er een interessante discussie aan de gang omtrent dit gebouw en in het bijzonder over het verschil in uitzicht van het gebouw in werkelijkheid vergeleken met de rederings van het ontwerp en de maquette.
Ook omtrent de impact op de skyline van New York. In de redering hierboven wordt het gebouw nogal geaccentueerd, op de foto van de werkelijkheid ziet het er uiteraard anders uit.Dit is een steeds weerkerend fenomeen. Het is voor een ontwerper niet evident om aan het publiek te tonen hoe een gebouw er zal uit zien, zeker in zijn omgeving.
Als je dan nog met uitzonderlijke constructies en materialen werkt is het nog moeilijker het gebouw op een correcte manier te evoqueren. Renzo Piano maakt in de gevel van dit gebouw gebruik van keramische stangen die voor de glazen gevel worden geplaatst. Dit geeft het gebouw een semi-transparant uiterlijk, dat steeds wijzigt naargelang het licht.Bijgaande foto's tonen dit duidelijk.
Deze keramische buizen reflecteren het zonlicht, zowel naar buiten als naar binnen. Ze filteren tevens het licht dat binnenvalt en geven je binnen ook een gevoel van veiligheid, alsof er toch een borstwering voor je staat op die grote hoogte.
Bij donker wordt het gebouw een lichtgevende, doorzichtige toorts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten